4 days of solitude - Postma, M.T.

Voor het eerst tijdens de reis zijn wij opgesplitst. Menno wilde graag naar de Peruaanse jungle maar Janneke trok dat toch wat minder en heeft besloten in cusco te blijven. In cusco heeft Janneke haar eigen avonturen beleefd maar dit verslag zal gaan over de avonturen van Menno in de jungle.Voor het eerst dus een verslag volledig van de hand van Menno. Om die reden waarschijnlijk vol met spelfouten, maar ik heb er vertrouwen in dat jullie het kunnen vertalen.

Ik heb dinsdagavond de nachtbus genomen richting Puerto maldonado. Een redelijk grote stad midden in de jungle, vlakbij het tombapata nationaal park. Diezelfde dag waren Janneke en ik nog teruggekeerd van machu picchu wat ook al een autorit van 6 uur was. Al gauw viel ik in slaap en werd de volgende ochtend zweterig, plakkerig en met druk op de oren wakker. Ik was in de Amazone aangekomen dat 2500 meter lager ligt en waar de luchtvochtigheid maximaal is. Een taxi bracht me naar de eerste de beste hostel. Dit hostel bleek ook een Lodge te hebben midden in de jungle en Tours te organiseren. Snel geboekt en diezelfde ochtend kon ik samen met een andere backpacker, die ook net gearriveerd was, al vertrekken richting de Lodge. Eerst een stuk terug over de snelweg en vervolgens een onverharde weg op richting de rivier. We mochten plaatsnemen op de zitplaatsen met panoramic view, achterin de pickuptruck. Na de autorit was het nog een klein uur per gemotoriseerde kano voordat we aankwamen bij de Lodge.

De eerste activiteit was een kort introductie rondje in de jungle nabij de Lodge. Onze guide, Mitchel, heeft ons veel verteld over de bomen en dieren die hier voorkomen en hoe de oorspronkelijke bewoners hier leven. Onderweg de leafcutter ants bewonderd die je ongetwijfeld van een van die natuurdocumentaires met David cattumborough kent. Een snelweg van mieren die stukjes blad van de top van een boom naar hun hol vervoeren. Even later ook een capucijnaapje gespot die tussen de takken aan het klimmen was.

S’ avonds stapten we de boot in voor de volgende activiteit. Op zoek naar kaaimannen. Met een grote spotlight voorop de boot opzoek naar glinsterigen langs de oever, de ogen van de kaaimannen. De eerste drie pogingen dichterbij te komen mislukte. De beesten gingen al snel onderwater. De derde poging was het wel raak en ging Mitchel in Steve Irwin modus en trok het beest uit het water. Na een biologieles over de kaaiman het arme dier terug in het water geplaatst.

De volgende dag allereerst weer een wandeling gemaakt. Een aantal vogels gezien en een tamarin, een klein soort aap. In de middag zijn we langs de oevers van de rivier gaan kayakken in de hoop nog meer vogels kaaimannen en apen te zien. Helaas alleen vogels gezien. desondanks een prachtige tocht met mooie grote bomen langs de kant. In de avond hebben we een nachtwandeling gemaakt waarbij we een boel spinnen hebben gezien waaronder meerdere tarantulas. Daarnaast een aantal bijzondere glow-in-the-dark kevers.

De volgende dag vroeg op voor de hoofdattractie van het gebied. Een van de grootste Clay licks van het continent. Hier komen tientallen ara’s papegaaien en parkieten samen om van de klei te eten. De mineralen die in de klei zitten schijnen goed voor de maag van de beesten te zijn. Uiteraard een prachtig gezicht, al die kleurrijke vogels bij elkaar. Één groot kleurspectacel. Tegen 9 uur in de ochtend vertrekken de beesten weer naar hun nest en dus ook tijd voor ons om een uur terug naar de Lodge te varen. Onderweg hebben we als gigantische kers op de taart een jaguar langs de oever gezien. Een kwartier lang lag het prachtbeest op een klif boven het water uit te rusten. Voldoende tijd dus om foto's en video's te schieten.

S’ middags terug naar Puerto maldonado om vanuit daar de bus naar cusco te pakken om weer herenigd te worden met Janneke.