Bergen zijn mooi... kut
Blijf op de hoogte en volg Janneke en Menno
18 November 2016 | Peru, Cuzco
Eindelijk weer een WiFi spot gevonden! Afgelopen week in Cachora gezeten en dat dorp heeft de WiFi nog niet ontdekt. Wij zijn daar vrijdag aangekomen en zijn zondag vertrokken voor de paar zwaarste dagen van ons leven (gevoel na afloop).
Zondagochtend 8u vertrokken richting Choquequirau. Dit zou een hele trail worden van vier dagen. Wij kregen Hugo mee, een vriendelijke Peruaan met twee muilezels met onze tenten en eten!
Dag 1: de eerste 2,5 uur bestond uit 11 kilometer over redelijk vlakke grond naar het punt van waar we zijn gaan dalen. Dalen was ook echt goed dalen, van 3000 naar 1500 meter. Geluncht op 2200 en weer door. Mijn knie was hier niet gelukkig mee en het dalen ging ook steeds slomer. Eindelijk gearriveerd bij de rivier de Apurimac. Een hele slechte nacht gehad in onze snikhete tent op de luchtloze matjes.
Dag 2: het regenseizoen is hier officieel begonnen, maar daar trekken de wolken zich niet zoveel van aan, dus voor de tweede keer met strakblauwe lucht en 30 graden gaan wandelen. Wekker moest om 5u, zodat we het eerste gedeelte in de schaduw zouden lopen. Op 1800 meter had mijn knie het gehad en heb ik de dag gezellig doorgebracht met een Spaans sprekende abuela, waarbij ik allemaal vaag eten moest proeven en natuurlijk de plaatselijk gebrouwen alcohol (lees: gistende zooi in een plastic ton.
Menno's versie vanaf de 1800 meter:
Omdat Janneke achter bleef op de 1800 meter, betekende dit dat hugo en ik naar de 3200 meter moesten en weer terug naar de 1800 in een dag, wij zouden dus een halve dag overslaan. Hugo ging bij Santa Rosa Baja nog even zijn ezels afladen, omdat wij hier toch weer zouden slapen vannacht. Ondertussen ben ik verder gelopen om te proberen een voorsprong te pakken op hugo die tot nu toe onmenselijk onvermoeibaar bleek. Na een goed uur was ik erg tevree met mijn progressie en besloot even te rusten en een stuk fruit te eten. Binnen een paar minuten kwam hugo al langs en gaf aan een stukje verder naar boven te lopen, "un poco ariba". Ik ben even later vol goede moed verder gaan lopen, met het idee dat de volgende pauze niet veel verder zal zijn. Dit poco ariba bleek echter op de top van de trail te zijn... eenmaal aangekomen was het nog 1,5 uur naar de ruïnes. Een prachtige locatie boven op een bergrug. De foto's spreken voor zich. De ruïnes waren veel uitgestrekter dan ik verwachtte. Daardoor worden er tijdens het verkennen ook nog de nodige hoogtemeters gemaakt. Daarna met vermoeide benen nog 1400 meter afgedaald terug naar Santa rosa waar ik naast Janneke op de bamboebank ben neergeploft. 13 uur bergwandelen, iets te veel van het goede..
Dag 3: goede nacht gehad, hoger op de berg betekent natuurlijk koeler s'nachts, dus dat was even genieten! Zware dag voor de boeg, we gingen een poging doen om in een keer terug te lopen naar Cachora! Dit zou natuurlijk van mijn knie afhangen, maar na een rustdag voelde deze prima aan, in tegenstelling tot die van Menno, wiens blessure heel erg op die van mij begon te kijken. Half 7 begonnen met dalen. Dit ging lekker, geen pijn, wel bij Menno, maar ook dit viel mee. 8u bij de rivier en Hugo zat ons nog niet op de hielen wat betekend dat hij het slechter had verwacht! Paar slokken water en weer door! Nog maar 1500 meter de berg op. Natuurlijk was de zon ook weer aanwezig, dus het was weer lekker warm! Na anderhalf uur klimmen kwamen we al bij Chiquisca, Hugo was ons wel al gepasseerd, waarbij we best trots op onszelf waren. Pauze weer, 2,5 liter water gekocht en weer door! Na nog een keer anderhalf uur gestopt om te lunchen bij Colomasama. Dit was rond 13u. En dan het laatste deel, wat helaas toch echt het zwaarste was:( zowel ik als Menno hadden het redelijk gehad en de zon stond recht boven ons zonder wolken. Je kan de top zien, het lijkt een klein stukje, maar helaas is het nog een goed uur met haarspeldbochten omhoog. Eenmaal boven zat Hugo natuurlijk te wachten en waren wij op. En dan nog 11 km over de weg terug naar Cachora. Maar ik ben gekke Henkie niet, dus ik ben samen met de tenten en zooi van de muilezels een auto ingestapt en meegereden naar Cachora ;) Menno wilde hem echt afmaken, dus die is gezellig met Hugo nog "even" 11 kilometer gaan lopen. Eenmaal in Cachora was in al helemaal gedouched en stond het bier voor hem klaar!
Twee dagen helemaal niks gedaan en nu in Cusco! En we ❤️ Cusco!
Dit is waar wij zijn, waar ben jij?
Zondagochtend 8u vertrokken richting Choquequirau. Dit zou een hele trail worden van vier dagen. Wij kregen Hugo mee, een vriendelijke Peruaan met twee muilezels met onze tenten en eten!
Dag 1: de eerste 2,5 uur bestond uit 11 kilometer over redelijk vlakke grond naar het punt van waar we zijn gaan dalen. Dalen was ook echt goed dalen, van 3000 naar 1500 meter. Geluncht op 2200 en weer door. Mijn knie was hier niet gelukkig mee en het dalen ging ook steeds slomer. Eindelijk gearriveerd bij de rivier de Apurimac. Een hele slechte nacht gehad in onze snikhete tent op de luchtloze matjes.
Dag 2: het regenseizoen is hier officieel begonnen, maar daar trekken de wolken zich niet zoveel van aan, dus voor de tweede keer met strakblauwe lucht en 30 graden gaan wandelen. Wekker moest om 5u, zodat we het eerste gedeelte in de schaduw zouden lopen. Op 1800 meter had mijn knie het gehad en heb ik de dag gezellig doorgebracht met een Spaans sprekende abuela, waarbij ik allemaal vaag eten moest proeven en natuurlijk de plaatselijk gebrouwen alcohol (lees: gistende zooi in een plastic ton.
Menno's versie vanaf de 1800 meter:
Omdat Janneke achter bleef op de 1800 meter, betekende dit dat hugo en ik naar de 3200 meter moesten en weer terug naar de 1800 in een dag, wij zouden dus een halve dag overslaan. Hugo ging bij Santa Rosa Baja nog even zijn ezels afladen, omdat wij hier toch weer zouden slapen vannacht. Ondertussen ben ik verder gelopen om te proberen een voorsprong te pakken op hugo die tot nu toe onmenselijk onvermoeibaar bleek. Na een goed uur was ik erg tevree met mijn progressie en besloot even te rusten en een stuk fruit te eten. Binnen een paar minuten kwam hugo al langs en gaf aan een stukje verder naar boven te lopen, "un poco ariba". Ik ben even later vol goede moed verder gaan lopen, met het idee dat de volgende pauze niet veel verder zal zijn. Dit poco ariba bleek echter op de top van de trail te zijn... eenmaal aangekomen was het nog 1,5 uur naar de ruïnes. Een prachtige locatie boven op een bergrug. De foto's spreken voor zich. De ruïnes waren veel uitgestrekter dan ik verwachtte. Daardoor worden er tijdens het verkennen ook nog de nodige hoogtemeters gemaakt. Daarna met vermoeide benen nog 1400 meter afgedaald terug naar Santa rosa waar ik naast Janneke op de bamboebank ben neergeploft. 13 uur bergwandelen, iets te veel van het goede..
Dag 3: goede nacht gehad, hoger op de berg betekent natuurlijk koeler s'nachts, dus dat was even genieten! Zware dag voor de boeg, we gingen een poging doen om in een keer terug te lopen naar Cachora! Dit zou natuurlijk van mijn knie afhangen, maar na een rustdag voelde deze prima aan, in tegenstelling tot die van Menno, wiens blessure heel erg op die van mij begon te kijken. Half 7 begonnen met dalen. Dit ging lekker, geen pijn, wel bij Menno, maar ook dit viel mee. 8u bij de rivier en Hugo zat ons nog niet op de hielen wat betekend dat hij het slechter had verwacht! Paar slokken water en weer door! Nog maar 1500 meter de berg op. Natuurlijk was de zon ook weer aanwezig, dus het was weer lekker warm! Na anderhalf uur klimmen kwamen we al bij Chiquisca, Hugo was ons wel al gepasseerd, waarbij we best trots op onszelf waren. Pauze weer, 2,5 liter water gekocht en weer door! Na nog een keer anderhalf uur gestopt om te lunchen bij Colomasama. Dit was rond 13u. En dan het laatste deel, wat helaas toch echt het zwaarste was:( zowel ik als Menno hadden het redelijk gehad en de zon stond recht boven ons zonder wolken. Je kan de top zien, het lijkt een klein stukje, maar helaas is het nog een goed uur met haarspeldbochten omhoog. Eenmaal boven zat Hugo natuurlijk te wachten en waren wij op. En dan nog 11 km over de weg terug naar Cachora. Maar ik ben gekke Henkie niet, dus ik ben samen met de tenten en zooi van de muilezels een auto ingestapt en meegereden naar Cachora ;) Menno wilde hem echt afmaken, dus die is gezellig met Hugo nog "even" 11 kilometer gaan lopen. Eenmaal in Cachora was in al helemaal gedouched en stond het bier voor hem klaar!
Twee dagen helemaal niks gedaan en nu in Cusco! En we ❤️ Cusco!
Dit is waar wij zijn, waar ben jij?
-
19 November 2016 - 11:34
Opa George En Oma Loes:
Lieve Janneke en Menno,
We genieten heel erg van jullie avontuurlijke reisverslagen!
Ook al was jullie bergtocht ontzettend zwaar, het moet toch geweldig (geweest) zijn om met twee pakezels en een gids zoiets te ondernemen!!
En wij, oude lullen, maken ons al druk over de a.s. autorit naar Schiphol op maandagochtend
12 dec. (Dit vooral gezien de ochtendspits in ons geciviliceerde land)
Ondanks de vele ongemakken die jullie ervaren ( zoals b.v. slechte bussen en het ontbreken
van WiFi hier en daar -
19 November 2016 - 11:44
Opa George En Oma Loes :
ik had niet door dat het schrijfveld maar beperkt is... wat ik nog wilde zeggen...:
' het moet toch heerlijk zijn om een poosje in min of meer "onontwikkeld" gebied te toeven.
Geniet nog veel meer, liefst zonder pijnlijke knieën , wij blijven jullie volgen!
Wel zouden we heel graag wat meer foto's zien.....
Met liefs van ons -
19 November 2016 - 11:47
Chris:
Goed weer wat jullie te horen. Mooi verhaal weer. Je gaat er toch maar al te makkelijk van uit dat internet overal is.
Bikkel hoor Menno die hele tocht te voet af te maken. Jammer Janneke dat dat jou niet helemaal lukte, maar toch een heel groot deel en mooi "lekkere" hapjes en drankjes geproefd. Overweldigende natuur zo te zien aan de foto's op smoelboek.
Wij doen hier vanmiddag ook een excursie, de barre tocht naar Enschede alwaar VEO1 speelt. Groetjes en tot lezens als jullie weer "un poco ariba" zijn. -
19 November 2016 - 11:57
Ellen:
Hi Janneke en Menno,
Mooie verhalen, waarom verrast me jouw actie van het laatste stukje per auto nemen niet Jan -
19 November 2016 - 14:32
Nico & Judith Van Bommel:
Hoi Janneke (en Menno) !
Via Michel toch een kijkje in je blog kunnen nemen. Spannende verhalen tot nu toe hoor. Hopen met jullie beide knieën inmiddels beter.
Kijken uit naar de volgende verhalen en wensen jullie een voorspoedig vervolg.
Groet van Nico & Judith
-
19 November 2016 - 16:57
Inge:
Ja,ja als moeder moet je ook even wennen dat je dochter niet altijd bereikbaar is.Toch in spanning zitten wanneer er weer een bericht binnenkomt....en dan aanvallen op die mobiel!!!JGeniet nog van Cusco,succes in de jungle en ik wacht weer een keer op contact!!! -
20 November 2016 - 10:56
Yvonne Koster:
Hey Menno en Janneke,
Wat een avontuur en wat een bikkels!! Super gaaf om te lezen. Al veel gezien en gedaan in een korte tijd. Blijf genieten -
20 November 2016 - 12:40
Maaike:
Joooeee broertje en Janneke!
Wat een bizarre tocht zeg! Klinkt heel zwaar en heftig, maar echt als een hele bijzondere ervaring! En Menno, top karakter getoond door de tocht echt volledig af te lopen. Janneke ik hoop dat je knie snel weer hersteld, knap dat je ondanks dat zo ver meeloopt hoor!!
Heel veel plezier in Cusco. Even wat anders ;)
Liefsxx -
21 November 2016 - 09:26
Maaike Vieveen:
Wat een super avontuur! Ja het was enorm zwaar dat wist ik wel maar toch een heel eind gekomen Janneke!! Helaas die knieeen hebben dan extra te verduren met dat dalen, dat is dan erg zuur om alsnog te moeten afhaken!
Supergaaf Menno dat je de tocht hebt kunnen uitlopen!
Gelukkig in Cuscow aangekomen en bijtanken!
Spoedig herstel en genieten!!!
Goede doorreis
Verl liefs
Maaike xxx -
21 November 2016 - 12:11
Els:
Hoi Janneke en Menno,
Echt leuk dat jullie je verhalen met ons delen.
Wat een avontuur daar in de bergen. Diep respect voor wat jullie hebben gepresteerd. En wat gaaf dat jullie dit allemaal kunnen beleven.
Ik kijk uit naar het volgende verhaal.
Genietse!
Liefs, Els -
04 December 2016 - 17:30
Debby:
Hi Janneke,
Je buurvrouw heeft van je moeder jullie blogadres ontfutseld. Mooie verhalen hoor. :D
Veel plezier nog!
Tot over een tijdje!!
Doeg
Deb
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
